مسئوليت هاى امام حسن (ع) در دوران پدر
مسئوليت هاى امام حسن (ع) در دوران پدر
امام حسن(ع)در طول سى و هفت سالى كه در كنار پدر زيست نه فقط فرزندى مطيع و امام شناس بود، بلكه همواره بازوى نيرومند،ياورى صديق، مسئولى امين و با تجربه و سربازى عاشق و فداكار براى اميرمومنان به حساب می آمد. وى با شناخت كاملى كه از پدر داشت، خود را وقف خدمت به اميرالمؤمنين كرده بود.
روزى بازوى نظامى پدر می شود و به فرمانش به طرف كوفه روانه می شود تا مردم آن سامان را از توطئه شوم دشمنان اسلام آگاهى دهدو آنها را جهت مقابله با پيمان شكنان و ناكثان بسيج كند. روزديگر بازوى سياسى امام مىشود و در جريانات سياسى دوران عثمان وارد صحنه می شود و او را نسبت به وضع ناهنجار دستگاه خلافتش وكثرت انحرافات آگاه می سازد و يا در مسئله حكميت به دستور آنحضرت و با بيانات شيوا و دلنشين، اعلام موضع می نمايد و دست به افشاگرى میزند.
آن حضرت در سمت قضاوت و ديگر مسووليتها به كمك و يارى پدر می شتابد. اين نوشتار كوتاه اگر چه بيان كننده بخشى ازمسووليتها و ماموريتهاى امام حسن(ع) در دوران پدر می باشد، اما بايد اعتراف كرد كه بدون شك در اين سى و هفت سال خدمات آن حضرت در قالب ماموريت از طرف اميرمومنان بيش از اينها بوده است ولی ما برآنها دست نيافته ايم و يا فاقد ارزش تاريخى بوده اند.
اما مسووليتهاى ثبت شده در تاريخ به قرار زير است:
1- نماينده امام على(ع)به سوى عثمان
انحرافات و كجرویهاى آشكار كارگزاران عثمان عرصه را بر تمام مسلمانان آگاه و بيدار، به ويژه صحابه رسول الله(ع)تنگ كرده بود. ابن عبد ربه اندلسى می نويسد:
در زمان خلافت عثمان كارهاى خلاف زياد صورت می گرفت. بدين جهت هرگاه فرد يا افرادى به حضور على(ع)می آمدند و از كارهاى عثمان شكايت می نمودند، على(ع) پسرش، حسن(ع)را نزد عثمان می فرستاد تا شكايت مردم را به او گوشزد كند. اين موضوع بسيار تكرار شد، تااين كه روزى عثمان به حسن(ع)گفت: پدرت تصور مىكند كه احدی آگاهى ندارد ولى ما به آنچه انجام می دهيم آگاه هستيم. بنابراين از مادست بردار. پس از اين گفتگو ديگر حضرت على(ع)پسرش امام حسن(ع)را نزد عثمان نفرستاد.
ادامه مطلب